blending in, standing out

de lucht was zwart, grijs en dreigend, en het heeft de hele dag gemiezerd. Ik was in Downpatrick, op de renbaan waar ik een spoedcursus gokken gehad heb van een koningin beatrix look a like en haar 14 jarige kleindochter. En dat verliep goed! Een hele dag kou leiden en een serieuze verkoudheid later was ik 13 pond rijker (oke, 3 pond winst na diverse mislukte gokactiviteiten:P)
Als de paarden de ring in komen, kun je je favoriet kiezen en kijken wat 'de odds' zijn. Zodra de jockeys de ring in komen, stuif je naar een van de bookmakers ' to place your bet' en vervolgens word je door de massa meegesleurd naar de tribune, terwijl de paarden de renbaan op gaan. Het 1e rondje is het redelijk stil, op de met mensen vol geplette tribune, bij het 2e rondje wordt het publiek al iets rumoeriger en als de paarden bijna bij de finish zijn gilt iedereen opgefokt door elkaar heen en word je rond je oren geslagen met programmaboekjes, ellebogen en spuugspetters. Direct na de finish word je wederom meegesleurd en onder de voet gelopen, terug naar de bookies, om geld te claimen. Sommigen zetten echt honderden ponden in, dr gaat verschrikkelijk veel geld om in zo,n wedstrijd. Het winnende paard kan zelfs zo,n 10000 pond cashen, en dan was dit nog een relatief kleine wedstrijd. Maar ik was in ieder geval heel content met mn 13 pond^.^
en zondag heb ik zowaar een berg beklommen! Omdat het de Queens Jubilee was werden er op sommige plekken fikkies gestookt, en zo ook op mount Slemish. Ik had de hele dag -lichtelijk onder dwang, cricket gespeeld met de 3 zoontjes van mn werkgever, dus ik was niet direct in topvorm. Met z,n 11 man, en een vuilnisfretend hondje zijn we de berg opgeklauterd om daar (in plaats van de verwachte koningshuis-liefhebbende menigte) de 2 doorgewinterde oude knarren aan te treffen die het vuur gingen stoken. John & John, met bierpens, baaroverwoekerde gezichten en een maandvooraad soep, hadden de eer om een bende sloophout naar de mega-vuurkorf te sleuren en de zaak te ontvlammen. The Clever Northwind blies voor het gemak de slecht geplaceerde picknickmand zo,n 100 meter naar beneden. (hondje kwam af en toe voorbij gesneakt met een boterham)De zon ging onder en e hadden wel verschrikkelijk mooi uitzicht over 5 county's, de zee en een stukje schotland. (en ik had uiteraard geen camera mee) Op m,n vrije dag ben ik wezen mountainbiken door de 190 hectare bos van mn boss. Was gaaf, maar aan het einde van de rit zat ik onder de brandnetelbulten, moest ik nog wat grindsteentjes uit mn been pulken,en ben ik ongenadig in een rodomdendrom gecrasht. Verder ben ik nog naar Belfast geweest. Ik hoorde dat het een 'lovely little town' was en dat klopt eigelijk wel, maar gezien ik uit Waarde kom -waar meer schapen dan mensen wonen, was het quite large:P Vanuit Templepatrick heb ik de bus genomen die iedere 15 minuten naar Belfast gaat. De 1e reed net weg, de 2e was schijnbaar vol en reed door en de 3e kwam simpelweg niet opdagen. Maar de zon scheen (zeldzaam hier) en ik ben benoemd tot Partner in Crime van een bejaard vrouwtje. Ze was op de vlucht voor haar kinderen, die haar in een bejaardentehuis wilden hebben. ze was 80, had een fraaie bochel en de ziekte van Parkinson, maar ze was op weg naar Turkije. Ze had heel de wereld rondgereisd als lereras engels voor een oliemaatschappij en ze 'liet zich niet opsluiten voor trilhandjes', en het weerhield haar er zeker niet van om een slachtoffer te vinden om de snoeizware hutkoffer te dragen!
In Belfast kwam ik aan bij het Europa hotel. Dat ligt in een dure wijk met schitterende gebouwen en rijke russische toeristen met kleren die uitgezocht zijn door assistenten die een hekel aan hun hebben. Het centrum is net zo mooi, met geweldige winkels (topshop! miss selfridge!) dus ik ben daar als een grijnzende gek doorheen gescharreld, en met mn rare obsessie voor zijstraatjes heb ik nog iets fantastisch gezien: het leven zoals het is. Het door immigranten bevolkte arbeidsbureau, zaterdagavond doner-alco kots, afrikaanse 'psst, psst, mooie -tasjes- mannetjes (hallo praada $ guccy)en zwervers die met de geur van de bloemen in het park concureren. Uiteraard een hoop vrouwen met bouwvakkersdecolete,s met sloeriestempels achter een kinderwagen met Tesco tassen (lokale aldi) en een overdaad een nepwimpers en een wurgend strakke paardenstaart waar links en rechts nog een extension uit pluist. Engelsen zijn leuk, maar ze hebben smaak als een asbak. En ik heb een Nederlander gespot! Net als bij die wedstrijd in Frankrijk grijp je dat accent dr zo uit (he loesie, hef joe sien Marieke?) Noord Ierland hoort trouwens bij Engeland, niet Ierland. (daar is niet iedereen het over eens btw)Voornamelijk Katholieken en Protestanten liggen nog steeds in de clinch. Ik dacht dat het wel meeviel, maar er zijn gemiddeld zo,n 2 incidenten in de week en op stap gaan is helaas ook niet superveilig, gezien ze nogal creatief met buskruit omgaan...Maar toch Engelsen het toffe lui, ze zijn extreem beleeft en praten zo langzaam dat ze ieder woord uitspreken alsof het er 2 zijn. Vooral de door Oldtimers geobsedeerde Lord (het opperhoofd van het kasteel, zelf ook een oldtimer:P) heeft het vaak over zijn dierbare Oldsmobile, wat opzich een mooie auto is, maar zoals hij het zegt klinkt het als zo,n bejaardenscootmobiel. (euwlds-meuwbiiiiiiehl) De Lord zit ook nog eens serieus achter glas, met zo,n duikersklokmontuur en als het 30 graden is, loopt ie nog steeds rond in een dikke mosterdgele tweedjas met groene ruitjes + matchende hoed. Alleen combineerd ie het dan met een bruine ribfluwelen korte broek, rubberen kaplaarzen waar een randje wiebertjessok boven uit steekt, en knetterwitte benen! (engelsen hebben echt een fantastische stijl XD)Maar verder werk ik ook nog wel eens;)We trainen de Thoroughbred renpaarden, ik ga iedere dag in het bos rijden met de tinker, en Fonzey, het spekkige witte ponietje, op sleeptouw. Ook gaan we met de 2 jarige Thoroughbreds naar shows, waar ze al 2x kampioen geworden zijn (we waren de enigen, maar dat even ter zijde) Natuurlijk mest ik ook stallen uit, help jengelde kinderen op hun ponies en 'elp int uuszouwn', maar dat is iets minder boeiend. (behalve toen m,n aardappelpuree bijna vlam vatte, dat was redelijk spectakel.) maar alles quirky en wel, ik zie jullie over een paar dagen! Morgen komen dr nog een stel schavuiten (vrienden:P) om een paar dagen rond te reizen en als het niet gruwelijk uit de klauw loopt (zoals dat accidentje 'naar parijs om een auto, en terecht komen in Barcelona', dan gaat dat helemaal goed komen! Blimey! All the best xX Amy